Do pałacu Grąbkowo w sobotę, 4 lutego 2023 r. po południu zaczęli zjeżdżać się przewodnicy z województwa pomorskiego. Po rozlokowaniu się w klimatycznych pałacowych pokojach, o godz. 17.00 zebraliśmy się w sali kominkowej, by posłuchać pani Karoliny Marii Gołębiowskiej – właścicielki pałacu, która opowiadała o historii, budowie i dniu dzisiejszym pałacu w Grąbkowie. Pałac jest przywracany do świetności z wielką starannością przez obecnych właścicieli. Po zwiedzeniu wnętrz parteru i obejrzeniu wielu obrazów namalowanych przez właścicielkę i zaprzyjaźnionych artystów, a zgromadzonych w zabytkowych wnętrzach, skorzystaliśmy z bufetu kawowego i przekąskowego, by dotrwać do głównego wydarzenia tego dnia.
O godz. 19.00 przywitaliśmy się wszyscy lampką szampana i w starym stylu, polonezem, rozpoczęliśmy czwarty bal karnawałowy Pomorskiej Federacji Przewodnickiej PTTK. Tegoroczny bal był balem maskowym, więc wszyscy mieli osłonięte oczy, co dodawało całości tajemniczości i pikanterii.
Muzyka, stety czy niestety, była mechaniczna i bardziej współczesna niż barokowa, ale bawiliśmy się świetnie. Tańce i swawole trwały na sali kominkowej – centralnej sali pałacu. Stoliki zaś i poczęstunek mieliśmy dwie sale dalej, gdzie nie bardzo było słychać muzykę i można było spokojnie porozmawiać. Po raz pierwszy od dłuższego czasu po zabawie nie straciłem głosu, bo rozmawiając z towarzystwem, jakiś czas niewidzianym, nie musiałem przekrzykiwać orkiestry. Jednak stare mury i podział pomieszczeń zwiększają znacznie komfort zabawy. Do tego jeszcze to otoczenie i przepyszne jedzenie. Muzyka grała do godziny godz. 2 w nocy, a ostatni balowicze wyszli z jadalni po godz. 4 nad ranem gasząc za sobą świeczki i światło.
W niedzielę, 5 lutego po smacznym i urozmaiconym śniadaniu nasza Gospodyni opowiedziała o dawniejszej historii Doliny Łupawy. O megalitach, które liczą ponad 5 tys. lat i znacznie świeższych, bo tylko sprzed ponad 3,5 tys. lat kurhanach znajdujących się na terenie ziem majątku Grąbkowo. Jeden z tych kurhanów został przebadany archeologicznie i przez portal Archeologia Żywa został uznany za trzecie pod względem ważności polskie odkrycie archeologiczne roku 2021. W programie był niedzielny spacer polną drogą do kurhanów, lecz niestety spadło sporo śniegu i nie zamienialiśmy stanu pobalowego na survival. Spojrzeliśmy tęsknie w stronę artefaktów i pożegnawszy Gospodarzy udaliśmy się do domów.
Tekst: kol. Ireneuasz Krawiec Zdjęcia: kol.kol. Karolina Maria Gołębiowska, Barbara Ząbczyk-Chmielewska, Ireneusz Krawiec